Συντάκτης: Χρήστος Χριστακίδης
Ο πρωταγωνιστής-ντετέκτιβ των μυθιστορημάτων του Τζο Νέσμπο ονόματι Χάρι Χόλε, παίρνει σάρκα και οστά στο πρόσωπο του Μάικλ Φασμπέντερ, στον “Χιονάνθρωπο” του Τόμας Άλφρεντσον.
Σαββατοκύριακο και δεν θες να μείνεις σπίτι. Το καταλαβαίνω. Θες να πας για καφέ, για φαγητό ή στο σινεμά βρε αδερφέ. Κι αυτό το καταλαβαίνω. Έχεις δει το trailer του Χιονάνθρωπου και σου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση, είτε γιατί σου φάνηκε ότι αποπνέει μια ατμοσφαιρικότητα σαν ταινία, είτε γιατί έχεις διαβάσει το βιβλίο και θες να δεις αν θα είναι το ίδιο πετυχημένη και η μεταφορά στη μεγάλη οθόνη, είτε γιατί είσαι φαν του Φασμπέντερ. Πίστεψε με όλα αυτά τα καταλαβαίνω. Αυτό που θέλω εσύ να καταλάβεις είναι πως ο “Χιονάνθρωπος” σίγουρα δεν αξίζει να του αφιερωθεί μία έξοδος Σαββατοκύριακου, αλλά ίσως μιας βαρετής Δευτέρας. Και αυτό το λέω επιφυλακτικά.
Όντας από εκείνους που δεν έχουν διαβάσει τα βιβλία και δεν ξέρουν και πολλά για τον θρυλικό ντετέκτιβ του Τζο Νέσμπο, πήγα να δω την ταινία σαν ταινία. Δεν είχα σκοπό να συγκρίνω, να δω αν λείπουν γεγονότα από την ιστορία, αν το σενάριο έχει αλλάξει ή αν ο Φασμπέντερ θα αποδώσει τον χαρακτήρα όπως ακριβώς παρουσιάζεται και στο μυθιστόρημα. Πήγα να δω μια ταινία με τη σκηνοθετική υπογραφή του Τόμας Άλφρεντσον, που τόσο πολύ συμπάθησα στο “Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι“. Μία ταινία που το τρέιλερ της έδειξε πως ήταν πολλά υποσχόμενη, αρκετά τρομακτική και αδιαμφισβήτητα ατμοσφαιρική. Και έπεσα μέσα στην παγίδα. Και φαντάζομαι αυτοί που είχαν διαβάσει το βιβλίο έπεσαν σε πολύ μεγαλύτερη.
Πλοκή
Τι συμβαίνει στον “Χιονάνθρωπο”; Ένα κορίτσι ξυπνάει και δεν βρίσκει τη μητέρα του αλλά μονάχα το κασκόλ της τυλιγμένο σε έναν χιονάνθρωπο στην αυλή. Ο θρυλικός αλλά συναισθηματικά ασταθής ντετέκτιβ Χάρι Χόλε αναλαμβάνει μαζί με μία νεαρή συνάδελφο του την υπόθεση της εξαφάνισης της μητέρας του κοριτσιού. Δεν θα αργήσει να καταλάβει ότι η εξαφάνιση συνδέεται με αυτές και κάποιων άλλων γυναικών και πως όλες είναι έργο ενός μανιακού δολοφόνου. Ο Χόλε είναι υποχρεωμένος να λύσει το μυστήριο τον ανακαλύψεων και να πιάσει τον δολοφόνο, πριν μία ακόμα γυναίκα εξαφανιστεί και ένας ακόμα χιονάνθρωπος βρεθεί στον τόπο εξαφάνισης της.
Πρώτα Σχόλια
Στα θετικά της ταινίας είναι το γεγονός ότι είναι εξαιρετική οπτικά. Τα παγωμένα και χιονισμένα νορβηγικά τοπία δημιουργούν μια εξαιρετική κινηματογραφική εμπειρία για τα μάτια του θεατή. Τον μεταφέρουν σε σκοτεινά αλλά πανέμορφα μέρη και αδιαμφισβήτητα δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα για ένα ένα ενδιαφέρον αστυνομικό θρίλερ. Επιπλέον, ο Φασμπέντερ κάνει τη δουλειά του αρκετά καλά, αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά πόσο ταλαντούχος είναι.
Ένα αστυνομικό θρίλερ πρέπει να είναι σαν το “Prisoners“, το “Gone Girl“, ή τo “Κορίτσι με τo τατουάζ“. Πρέπει να κάνει τον θεατή να αγωνιά για τη συνέχεια, να μην κοιτάει ούτε στιγμή το κινητό του και σίγουρα να μην έχει τρύπες και αφηγηματικά κενά που τον μπερδεύουν. Κι από αυτά ο “Χιονάνθρωπος” είναι γεμάτος. Ο θεατής που δεν έχει διαβάσει το βιβλίο, θέλει όλα τα στοιχεία της ταινίας και των χαρακτήρων χειροπιαστά στα χέρια του. Θέλει να καταλάβει γιατί ο Χάρι Χόλε είναι τόσο φημισμένος και όχι μόνο να δει έναν ασταθή μέθυσο που στην τελική καταφέρνει σχεδόν τυχαία να λύσει ένα έγκλημα. Σίγουρα τα στοιχεία και οι λεπτομέρειες είναι πολλές γιατί το βιβλίο είναι 600 σελίδες, αλλά δεν γίνεται να κόβεις τόσα πολλά και στην τελική να απογοητεύεις τον αναγνώστη που έγινε θεατής, αλλά και τον θεατή που θα μπορούσε να γίνει αναγνώστης, αν είχες αφηγηθεί όμορφα κομμένη την ιστορία.
Ερμηνείες
Όσον αφορά το υπόλοιπο καστ της ταινίας,εκτός του Φασμπέντερ, τα γνωστά ονόματα ήταν πολλά αλλά είτε εμφανίστηκαν ελάχιστα είτε όσα εμφανίστηκαν δεν ήταν καθόλου ικανοποιητικά στις ερμηνείες τους. Ο Τζέι Κέι Σίμονς έπαιξε ελάχιστα, ο Τόμπι Τζόουνς αν κοιτάξεις για δέκα δεύτερα το κινητό σου δεν θα δεις καν ότι υπάρχει στην ταινία και η Κλόι Σεβινί παίζει δύο ρόλους ως δίδυμη, σε μόλις τρεις σκηνές. Οι τρεις τους αποτέλεσαν ξεκάθαρα επιλογές για λόγους μάρκετινγκ και προσέλκυσης θεατών, που έπεσαν σε ακόμη μία παγίδα. Από την άλλη η πρώτη συμπρωταγωνίστρια του Φασμπέντερ, Ρεμπέκα Φέργκιουσον, προσπάθησε αρκετά αλλά “καταπλακώθηκε” από την ερμηνεία του ιρλανδογερμανού. Ενώ η Σαρλότ Γκενσμπούρ που είχε τον άλλο β’ γυναικείο ρόλο της ταινίας, παρά τα πολλά λεπτά στην οθόνη που της δόθηκαν ήταν άχρωμη, άοσμη και αδιάφορη. Τέλος, τι μπορεί να σχολιάσει κανείς για την κωμικοτραγική ερμηνεία του Βαλ Κίλμερ, ο οποίος κλήθηκε να ερμηνεύσει έναν -υποθέτω- πολύ σημαντικό χαρακτήρα του βιβλίου, αλλά ο άνθρωπος δεν μπορούσε κυριολεκτικά να μιλήσει λόγω του προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει.
Συνεπώς
Πολλά γεγονότα που συνέβησαν στην ταινία δεν μπορούν να αναφερθούν διότι, αν τελικά τη δείτε, θα αποτελέσουν ξεκάθαρα spoilers. Σας διαβεβαιώ όμως ότι προς το τέλος της ταινίας, όχι μόνο δεν θα εκπλαγείτε με το ποιος είναι τελικά ο δολοφόνος, αλλά θα τραβάτε το μαλλιά σας με την πολύ κακογραμμένη και κακοφτιαγμένη σεκάνς της τελικής “αναμέτρησης” του με τον Χόλε. Ο “Χιονάνθρωπος” ήταν μία κακή κινηματογραφική αρχή για τον χαρακτήρα του Νέσμπο αλλά έχει πολλά περιθώρια να διορθωθεί στις επόμενες ιστορίες του ντετέκτιβ που θα ακολουθήσουν.
0
