Συντάκτρια: Δήμητρα Καϊμακάμη
Αγαπητοί αναγνώστες, θεατές και γλυκύτατοι μου άνθρωποι σας έχω μια ερώτηση για αυτή την εβδομάδα και θα ήθελα να την σκεφτείτε με προσοχή: Πόσο φυσιολογικοί νομίζετε πώς είστε; Ξέρω πως η ερώτηση μοιάζει αρκετά άλογη, αλλά η αλήθεια είναι ότι η απάντηση της είναι απλή και πολύ λογική, καθόλου. Συγγνώμη που μέσα σε 2 προτάσεις καταρρίπτεται ολόκληρη η προσπάθεια χρόνων να γίνετε κάτι καθολικά αποδεκτό, αλλά καλύτερα να το αναγνωρίσετε και να το αποδεχτείτε τώρα παρά να περάσουν κοντά στα 15 χρόνια και τότε με οικογένεια και παιδιά να αρχίσει να λιώνει το προσωπείο που τόσο περίτεχνα χτίσατε κατά τη διάρκεια πολλών ετών.
Μα γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Γιατί αυτούς τους προβληματισμούς και πολλούς ακόμα μου δημιούργησε η παράσταση Θεός της Σφαγής της Γιασμίνα Ρεζά. Η παράσταση παίζεται στο θέατρο Αριστοτέλειον μέχρι την Κυριακή 30 Απριλίου και, όπως κάθε εβδομάδα, το TFC ήταν εκεί και έχει να σας τα πει όλα.
Υπόθεση:
Το έργο ξεκινά με την παρουσία 2 ζευγαριών που βρίσκονται στο ίδιο σπίτι προκειμένου να συζητήσουν με τρόπο πολιτισμένο την διαφωνία που είχαν τα 11χρονα παιδιά τους και είχε ως αποτέλεσμα, για το ένα σκισμένα, χείλη, μώλωπες και δύο κατεστραμμένα δόντια. Η μητέρα του θύματος και υπηρέτης του πολιτισμού, όπως χαρακτηρίζει την ζωή της, ξεκινάει να συντάξει μια μήνυση για την οποία οι γονείς του θύτη, ένας μεγαλοδικηγόρος και μια γυναίκα των επιχειρήσεων, έχουν κάποιες ενστάσεις, ενώ ο πατέρας του θύματος -μικροέμπορος- προσπαθεί να φανεί ουδέτερος. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, όμως, οι ενήλικες αρχίζουν να συμπεριφέρονται με τρόπο πολύ χειρότερο από αυτό των παιδιών τους και να βγάζουν στην επιφάνεια όλες τις ανησυχίες, ανασφάλειες και προβλήματα που τους βασανίζουν στη ζωή τους και προσπαθούν μανιωδώς να αποκρύψουν από τους γύρω τους.
Η παράσταση πραγματεύεται το θέμα του είναι και του φαίνεσθαι, που φαίνεται ότι όσο περνάνε τα χρόνια τόσο περισσότερο οι άνθρωποι αδυνατούν να διαχειριστούν. Είναι αρκετά διασκεδαστικό θα έλεγε κανείς να βλέπει ένα σχετικά επιτυχημένο ζευγάρι να στερείται βασικής επικοινωνίας με αποτέλεσμα η γυναίκα να πάσχει από ψυχοσωματικά και ο άνδρας να βρίσκεται συνεχώς στο κινητό του, ενώ ένα φαινομενικά φιλήσυχο ζευγάρι να έχει ανταγωνιστικές τάσεις και αδυναμία διαχείρισης των ρόλων τους μέσα στην οικογένεια.
Εν κατακλείδι:
Το γεγονός ότι μπορεί να χαρακτηριστεί διασκεδαστικό είναι και ο λόγος που ανάμεσα στους προβληματισμούς που σου δημιουργεί σου προκαλεί πηγαίο γέλιο αντί για κλάματα λύπης. Το κάστινγκ μπορεί να χαρακτηριστεί άρτιο, με τον καλό σκηνοθέτη και ηθοποιό Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, τον εξαιρετικό κωμικό ηθοποιό Οδυσσέα Παπασπηλιωτόπουλο, μια δυναμική Λουκία Μιχαλοπούλου και μια αφοπλιστικά ταλαντούχα Στεφανία Γουλιώτη.
Εσείς πιστεύετε στο Θεό που οι νόμοι του μένουν αναλλοίωτοι από τα πανάρχαια χρόνια, το Θεό της Σφαγής;
