Συντάκτης: Ιορδάνης Κυνηγόπουλος
Μπουμ! Παρασκευή. Μπουμ! TFC. Μπουμ! Ταινιάρα για παρακολούθηση. Με φόντο το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, τις αρχές της δεκαετίας του ’60, και τον Ψυχρό Πόλεμο στο ζενίθ του, η ταινία που σου προτείνω απόψε αναγνώστη μου, είναι ταινία με ταχύτητα, σασπένς, γρήγορες εναλλαγές σκηνών και πιστολίδι -εξού και το ”Μπουμ, μπουμ” της αρχής, αχα καλό ε, που θα λεγε και ο Βλάσης Κουτουλούφας. Οπότε, αν σου αρέσουν οι ιστορίες που έχουν την αίγλη του ”παλιού” και εμπλέκουν ναζί και ”good americans”, βάλε το ποπ κορν να ζεσταίνεται.
Παραγωγής 2015 και 116 λεπτών σε διάρκεια (ούτε θα καταλάβεις πως θα περάσουν), η ταινία της εβδομάδας ακούει στο ” Man from U.N.C.L.E.”. Ακούει και στο Αζόρ, αλλά δεν ήταν ευάκουστο για το Hollywood. Πάρε θέση. Φύγαμε! 
Πλοκή
Η ταινία μας εισάγει στην ιστορία της με τον Σουπερμ-εε τον Napoleon Solo (Henry Cavill), ο οποίος συντόμως συναντά και την πρωταγωνίστρια μας, Gaby Teller (Alicia Vikander) -δικέ μου…τι να σε λέω για δαύτη…βασικά γιατί να πω, όταν μπορώ να σου δείξω! (Προσοχή, ακολουθεί Alicia Vikander με ξεμαλλιασμένο μαλλί, σε περίπτωση τύφλωσης από την ομορφιά, το TFC δε φέρει καμία ευθύνη, ευχαριστούμε.)
Ο Solo λοιπόν, αλλά όχι ο Hans, βοηθάει επιτυχώς με εντολή της CIA, την Gaby, κόρη του Αμερικανού επιστήμονα Udo Teller, να λιποτακτήσει στην Δ. Γερμανία, παρά την προσπάθεια του Illya Kuryakin (Armie Hammer), πράκτορα της ΚBG, να τους σταματήσει. Ωστόσο, το αφεντικό του Solo, Saunders, του αποκαλύπτει πως ο θείος της Gaby, Rudi, εργάζεται μυστικά για το πλούσιο ζευγάρι Vinciguerra, και ο πατέρας της, Udo, πιθανώς χτίζει ένα τρομερό πυρηνικό όπλο για κείνους. Ο λόγος; Το ζευγάρι μας είναι άκρως ναζιστικό, και έχουν στόχο να το χρησιμοποιήσουν έτσι ώστε να ευνοηθούν τα εναπομείναντα ναζιστικά στοιχεία του κόσμου.
Η μοίρα, λοιπόν, τα έφερε έτσι που Αμερικάνοι και Ρώσοι έχουν κοινό εχθρό. Έτσι, δύο από τους καλύτερους πράκτορες τους, Solo και Illya, ενώ πριν λίγο καιρό είχαν τεθεί σε κατάσταση μάχης, με την κομβική βοήθεια της Gaby πηγαίνουν στην Ρώμη για να ξετυλίξουν το κουβάρι αυτής της κατάστασης και να αποτρέψουν τη νέα καταστροφή που θα μάστιζε την ανθρωπότητα.
Συμπεράσματα
Η ατμόσφαιρα της ταινίας είναι εκ-πληκ-τι-κή! Αν σου αρέσουν και σένα τα ντυσίματα των 60’s, τα γραφικά τοπία της Ρώμης, πασπαλισμένα με καυγάδες και πιστολίδι, τότε αυτή η ταινία είναι για σένα! Ο σκηνοθέτης (Guy Ritchie), χρησιμοποιεί πολύ έξυπνες και ευρηματικές γωνίες λήψης. Σίγουρα ορισμένα πλάνα θα σε αφήσουν άφωνο. Η μουσική είναι επίσης μαγευτική, τα κομμάτια που έχουν επιλεγεί είναι γρήγορα και ευδιάθετα, και έτσι δεν αφήνουν την ταινία να χάσει το κωμικό στοιχείο της. Ο Solo έχει μια υπερβολικά σταθερή ηρεμία σε κάθε τι που συμβαίνει γύρω του, σε σημείο που θα την ζήλευε και ο Κοκκινάκης, ενώ, οι διάλογοι συχνά είναι καθημερινοί και απλοϊκοί, με μικρές δόσεις χιούμορ και τον χαρακτηρισμό ”καουμπόι” να κυριαρχεί.
Τα ζωντανά χρώματα του ”Κωδικό όνομα U.N.C.L.E.” στον ελληνικό τίτλο ηρεμούν το μάτι του θεατή και, ταυτόχρονα, το μαγνητίζουν, προωθώντας κάτι οπτικά όμορφο και γαλήνιο. Οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι σταθερές και συμπαγείς. Ο Αμερικάνος Solo ξεχειλίζει αμερικανιά σε βαθμό που θα νομίζεις οτι θα σε αρπάξει και θα σε κάνει ”great again”. Στον αντίποδα, ο Illya, τιμά και υπερασπίζεται την τιμή της Mother Russia, κάνοντάς σε να θες να πιεις βοτκίτσα σε κάθε ευκαιρία, με την βαριά προφορά του να σου παγώνει την καρδιά. Και φυσικά, η Gaby…Well, την βλέπεις και στο gifακι πάνω!
Εν κατακλείδι
Σήμερα Πέμπτη που γράφεται αυτό το αριστούργημα της κριτικής ταινιών ισχύει κάτι γενικότερα. Με όσους έχω συνομιλήσει, μέχρι και με μια κοπέλα που σπουδάζει Κοζάνη και τώρα το διαβάζει και χασκογελάει, θα δουν απόψε ταινία. Αν, ωστόσο, θέλεις να περάσεις και την Παρασκευή σου μέσα, φρόντισε να την περάσεις με το ”Man from U.N.C.L.E.”. Είναι σίγουρο πως θα σου κεντρίσει το ενδιαφέρον -μεταξύ μας τώρα, ό,τι και να σου προτείνω το κάνει (Μπουμ, κούκλε)-, και θα σε κάνει να περάσεις όμορφα την ώρα σου. Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές, η ατμόσφαιρα όμορφα νοσταλγική και το σενάριο, το γνωστό καλοδουλεμένο, αγόρι-κορίτσι σώζουν τον κόσμο από έναν τρελό επιστήμονα. Βασικά αγόρι-αγόρι-κορίτσι -jeez, so kinky. Still the same!
Υ.Γ.Όπως σου ανέφερα η μουσική της ταινίας είναι άψογη. Ταιριάζει πολύ και στα δικά μου γούστα. Το συγκεκριμένο κομμάτι την περιγράφει άψογα και είναι περσοναλ φειβοριτ και της manager του TFC, όπως και η ιδέα της κριτικής για αυτή τη Παρασκευή. Take Care!
https://www.youtube.com/watch?v=yGh5LTaWhPU
0
