Συντάκτρια: Νεφέλη Γκίκογλου
Στις όχθες του ποταμού Βιστούλα, κάπου στην κεντρική Ευρώπη, βρίσκεται μια πόλη έτοιμη να σου πει ιστορίες. Για δράκους και πριγκίπισσες, για αυτοκράτορες και συμμαχίες, για πολέμους και καταστροφές, για χειμώνες και καλοκαίρια. Η Κρακοβία, το μικρό «διαμάντι» της Πολωνίας, αποτελεί έναν αναπάντεχα ωραίο και budget – friendly προορισμό, έτοιμο να σου αποκαλύψει τα μυστικά του.
Παλιά πόλη
Το παραμύθι ξεκινάει κάπου εδώ. Πρόκειται για μια πόλη – μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς τη UNESCO, που κουβαλάει πάνω της όλη τη γραφικότητα και τη μαγεία των χρόνων που έχουν περάσει από πάνω της. Το «παράξενο» με αυτήν είναι πως θυμίζει ένα ακανόνιστο μωσαϊκό. Γοτθικοί αυστηροί ναοί ανακατεύονται με χρώματα της ανατολής, και κάπου ανάμεσα ένα μεσαιωνικό κάστρο να στέκεται δίπλα σε σύγχρονες επεμβάσεις. Το συνονθύλευμα αυτό δεν περιορίζεται μόνο στα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα, αλλά εισχωρεί σε κάθε της πτυχή.
Η κουλτούρα της ανατολικής και της δυτικής Ευρώπης συγκρούστηκαν στο χρόνο και δημιούργησαν ένα πολύχρωμο κολάζ. Το κέντρο, αν και αρκετά τουριστικό, είναι πραγματικά μαγευτικό, και αξίζει κανείς να χαθεί στα σοκάκια του, να ανέβει στο ρολόι του παλιού δημαρχείου για να θαυμάσει τη θέα και να «ξετρυπώσει» κρυμμένες εκκλησίες και πύργους.
The Dragon of Wawel Hill
Κάποτε ένας τρομερός δράκος ονόματι Smok, ήταν ο φόβος και ο τρόμος ενός μεσαιωνικού βασιλείου. Ζητούσε φόρο αίματος από τους κατοίκους και όλοι βρίσκονταν μέσα σε τρομερό ζόφο. Ο βασιλιάς, απηυδισμένος, υπόσχεται το χέρι της κόρης του σε όποιο γενναίο παλικάρι σκοτώσει το φοβερό τέρας. Τότε ο φτωχός πλην τίμιος και πολυμήχανος Κρακ, καταφέρνει με τέχνασμα να εξοντώσει το δράκο.
Παίρνει το βασίλειο, την πριγκίπισσα, δίνει και το όνομά του στην πόλη, κρατά και τα κόκαλά του δράκου κρυμμένα σε μια σπηλιά στα έγκατα του κάστρου. Αυτή είναι μια από τις παραλλαγές του μύθου του κάστρου της Βαβέλ, του μεσαιωνικού κοσμήματος στις όχθες του ποταμού Βιστούλα, στα όρια της παλιάς πόλης.
Λίγη σημασία έχει όμως
Μπορεί ο κάθε επισκέπτης να φτιάξει τη δική του ιστορία, να φανταστεί ιππότες και όμορφες κυρίες, γενναίους βασιλιάδες και ανίκητα τέρατα, άλογα και μονομαχίες. Γιατί το μαγευτικό κάστρο της Βαβέλ προσφέρεται ατόφιο και έτοιμο να κινητοποιήσει τη φαντασία μικρών και μεγάλων. Αρκεί μόνο μια βόλτα σε αυτό.
Sunrise, Sunset… in Kazimierz
Η εβραϊκή συνοικία στο κέντρο της Κρακοβίας είναι ο τρόπος να γνωρίσεις την Κρακοβία από μια ματιά πιο κοντινή σε αυτή των κατοίκων της. Με τη μεγάλη συναγωγή να δεσπόζει στο κέντρο, το Kazimierz είναι γεμάτο με όμορφα εστιατόρια και μπυραρίες, αυθεντικό πολωνικό fast food, μα κυρίως νέους ανθρώπους που απολαμβάνουν τη βόλτα τους. Σε πολύ μικρή απόσταση από την παλιά πόλη, ο τουριστικός χαρακτήρας δίνει τη θέση του σε μια πιο alternative και χαλαρή διάθεση. Ιδανική ώρα για επίσκεψη εκεί λίγο μετά το μεσημέρι, όπου πολύ πιθανό από κάποιο μαγαζί να ακούγονται μελωδίες από το Fiddler On The Roof καθώς θα σουρουπώνει.
At the river bank
Η Κρακοβία δε θα ήταν τίποτα χωρίς το ποτάμι της. Ο Βιστούλας διατρέχει τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη και περνάει ακόμα και από την πρωτεύουσα, τη Βαρσοβία. Φτάνοντας όμως στην πόλη του δράκου, πραγματικά την «ποτίζει» με ζωή. Το παραποτάμιο μέτωπο της πόλης δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα μεγάλα ευρωπαϊκά κέντρα. Νέοι, ηλικιωμένοι, οικογένειες, έφηβοι με ποδήλατα, ζευγάρια που κρατιούνται χέρι χέρι, όλοι βρίσκουν το χώρο τους στα γρασίδια και στα πλατώματα στις όχθες του ποταμού.
Άλλοι για να περπατήσουν, άλλοι για να ταΐσουν τους πανέμορφους κύκνους, άλλοι για να πιουν μια μπύρα και να θαυμάσουν το ηλιοβασίλεμα στη σκιά του κάστρου. Και μια μικρή προσωπική πρόταση εδώ. Για τους λάτρεις της ιαπωνικής τέχνης, ή για όποιον ψάχνει να δει κάτι διαφορετικό, του μουσείο manggha φιλοξενεί ενδιαφέρουσες εκθέσεις ιαπωνικής τέχνης, ενώ διαθέτει ένα πανέμορφο café με θέα στο ποτάμι, όπου την άνοιξη οι τυχεροί μπορούν να κοιτούν το κάστρο πίνοντας matcha περιτριγυρισμένοι από cherry blossoms!
Plus: Auschwitz – Brikenau
Στην πόλη Oświęcim της Πολωνίας, μερικά μόλις χιλιόμετρα από την Κρακοβία, έχει γραφτεί ένα από τα μελανότερα σημεία της ανθρώπινης ιστορίας. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης Auschwitz I και Auschwitz II – Brikenau δεν αποτελούν ένα αξιοθέατο, αλλά ένα χώρο επίπονης μνήμης. Όποιος επισκεφθεί τον χώρο οφείλει να το κάνει συνειδητά, καθώς πρόκειται για ένα μάθημα ζωής. Ένα μάθημα πως, από τη στιγμή που η ανθρωπότητα έχει γίνει θεατής μιας τέτοιας κτηνωδίας, ο καθένας ξεχωριστά πρέπει να επαναπροσδιορίσει τι πάει να πει άνθρωπος και ποιο είναι το χρέος μας ώστε να μην επαναληφθεί ποτέ κάτι ανάλογο.
