Συντάκτρια: Άννα Λαϊνά
Ο Αύγουστος Κορτώ- ή Πέτρος Χατζόπουλος- δεν χρειάζεται συστάσεις.Η παρουσία του στα social media είναι αισθητή και όλοι οι βιβλιόφιλοι έχουν μπει στο πειρασμό να διαβάσουν κάτι δικό του.Εγώ τον αγάπησα από τη πρώτη στιγμή γιατί μου ράγισε την καρδιά. Ο Κορτώ μας αποκαλύπτεται μέσα από τα βιβλία του στα οποία άμεσα ή έμμεσα μας δείχνει την ψυχή του, ολόγυμνη και πονεμένη χωρίς ούτε στιγμή να προσπαθεί να κάνει τα γεγονότα που αφηγείται πιο ποιητικά, πιο ωραιοποιημένα, πιο εύπεπτα. Ο Πέτρος δεν χαρίζεται σε κανέναν. Η πραγματικότητα είναι σκληρή και έτσι μας την μεταφέρει.
Το βιβλίο της Κατερίνας
”Αυτό το βιβλίο δεν έχει σκοπό να πληγώσει κανέναν, εκτός απ’ αυτούς που θα το διαβάσουν.
Αυτό το βιβλίο, θα πουν, είναι γεμάτο ψέματα. κακοήθειες, ανακρίβειες, παραχάραξη της οικογενειακής μας ιστορίας από ένα μυαλό χολωμένο κι άρρωστο, που γυρεύει εκδίκηση για τον θάνατο που μόνο του επέλεξε. Ωστόσο εμένα αυτή είναι η αλήθεια μου, κι από κει και πέρα, ο καθείς ας διαλέξει τη λήθη που του ταιριάζει, που τον ανακουφίζει.
Έτσι είναι αν έτσι νομίζουνε.
Αυτό το βιβλίο με διαλύει.
Αυτό το βιβλίο έχει σκοπό να με διαλύσει, να με κάνει κομμάτια. Μέσα στα κομμάτια μου είμαι.”
Το βιβλίο της Κατερίνας αποτελεί μια κατάθεση ψυχής που διαβάζεται με μια ανάσα. Ο Πέτρος δίνει φωνή στη πεθαμένη μητέρα του, η οποία αυτοκτόνησε το 2002 βουτώντας σε μια θάλασσα από χάπια μετά από μια πολυετή μάχη με το τέρας της μανιοκατάθλιψης.Η Κατερίνα ζωντανεύει με τις λέξεις, κάθεται δίπλα μας και αφηγείται με συγκλονιστική γλαφυρότητα την ιστορία της, για την αγάπη που ποτέ δεν έλαβε ως παιδί η οποία αντικαταστάθηκε από αδιαφορία στα πλαίσια μιας δυσλειτουργικής – από κάθε άποψη – οικογένειας. Μας μιλά για την δική της οικογένεια, για τον Τάσο και τον Πετρή, τον γιο της που δέθηκε μαζί του με μια παθολογική αγάπη, η οποία βεβαρημένη όπως ήταν από το ιατρικό της ιστορικό, στιγμάτισε το παιδί της ανεπανόρθωτα.
Ο Αύγουστος γίνεται Κατερίνα και μιλάει για εκείνους που οδηγούνται στην αυτοκτονία για να γλιτώσουν τους γύρω τους από την καταστροφική ύπαρξη τους,για τους ανθρώπους για τους οποίους η ευτυχία δεν είναι επιλογή.Μιλά ανοιχτά για τις ψυχικές διαταραχές υπό πρίσμα βιωματικό χωρίς περιττούς και ευτελείς μελοδραματισμούς σε μια χώρα που οι ψυχικές νόσοι αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα ταμπού.Το συγκλονιστικό, ωστόσο, είναι ότι κατάφερε να κατανοήσει σε τέτοιο βάθος τη μητέρα του ώστε να αποδεχθεί τις συνέπειες της δικής της προσωπικότητας σε αυτό που ο ίδιος είναι σήμερα. Ο S. Freud είπε κάποτε ότι ο άνθρωπος είναι αποτέλεσμα των βιωμάτων της παιδικής του ηλικίας και ο Κορτώ το επιβεβαιώνει.
Όσο για την Κατερίνα, σε εκείνους που θα πουν ότι η ίδια επέλεξε να δώσει τέλος στη ζωή της, μην την κατηγορείτε. Άλλωστε, ποιοι είμαστε εμείς για να την κατηγορήσουμε; Ο καθένας βιώνει τη δική του κόλαση και σηκώνει τους δικούς του σταυρούς.Προσπάθησε να τα βάλει με τους δαίμονες της αλλά νικήθηκε. Η Κατερίνα έφυγε έχοντας αγαπήσει και αγαπηθεί.
Και το βιβλίο έχει δίκιο.Όποιος ακούσει την ιστορία της δεν θα την ξεχάσει ποτέ.
Info: Η ιστορία της Κατερίνας έχει ανέβει και σε θεατρικό έργο με την Λένα Παπαληγούρα, η οποία με την καθηλωτική υποκριτική της ενσαρκώνει την Κατερίνα και αποδίδει εξαιρετικά τον σχιζοφρενικό της χαρακτήρα διατηρώντας συγχρόνως το χαρακτηριστικό της στοργικής μητέρας.
