Συντάκτρια: Καιμακάμη Δήμητρα
Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο, καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο, το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.
Με αυτές τις σειρές που αποτυπώνουν λακωνικά αλλά και πιστά το ταξίδι της ζωής, ξεκινά ένα από τα πιο γνωστά και πολυδιαβασμένα έργα του Καζαντζάκη, η Ασκητική. Ένα έργο για τη σημασία της ύπαρξης, τη σχέση του Θεού με τον άνθρωπο, του ίδιου του ανθρώπου με το Θεό, τον θάνατο και γενικώς, για όλα όσα απασχολούν τους ανθρώπους όλων των ηλικιών, των εθνικοτήτων και των θρησκειών. Γι’ αυτό εξάλλου το έργο αυτό αποτελεί ένα από εκείνα που κανείς οφείλει να διαβάσει στη διάρκεια της ζωής του, και αν δεν το έχει κάνει το ΚΘΒΕ του δίνει μια μοναδική ευκαιρία, να έρθει σε επαφή μαζί του μέσα από τις φωνές και την παρουσία 6 ηθοποιών στα πλαίσια του «2017-Έτος Νίκου Καζαντζάκη» Που; Στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών.
Η κοκκινομάλλα του TFC παρακολούθησε την παράσταση, και όπως κάθε εβδομάδα είναι εδώ να σας ενημερώσει για όποια θεατρική εξέλιξη συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη και αξίζει να τη δείτε. Ε λοιπόν η Ασκητική του ΚΘΒΕ είναι σίγουρα μία από αυτές!
Το σκηνικό είναι απλό: κεντρικά χώμα, ακριβώς κάτω από ένα δοκάρι που μοιάζει να σηματοδοτεί το κέντρο της γης, γύρω γύρω πέτρες που έχουν τοποθετηθεί πάνω τους γυάλινα ποτήρια και μια κανάτα κρασί. Η συνοδεία ιδιαίτερων μουσικών οργάνων προσδίδει μια νότα ζωής σε ένα κείμενο τόσο κοντά στο θάνατο, ενώ τα κεριά που χρησιμοποιήθηκαν μετέπειτα από τους ηθοποιούς συνέβαλαν στη δημιουργία ενός κλίματος κατάνυξης, που πλανιόταν στον χώρο από την αρχή ακόμα του έργου.
Ο σκηνοθέτης Ανδρέας Κουτσουρέλης κατάφερε μια άκρως επετυχημένη μεταφορά ενός αρκετά δύσκολου και απαιτητικού έργου. Ο Καζαντζάκης θεωρεί την Ασκητική του μια Κραυγή και γι’ αυτό δεν μετρά τα λόγια του. Στο θέατρο μια τέτοια μεταφορά απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή γιατί μπορεί να καταντήσει μια κουραστική αναδρομή για τον θεατή ή από την άλλη μπορεί να παραληφθούν σημαντικά κομμάτια του γραπτού λόγου στο όνομα της θεατρικής παροδικότητας. Η συγκεκριμένη παράσταση όμως μέσα σε 1 ώρα σου δίνει τη δυνατότητα να έρθεις κοντά στις σκέψεις του μεγάλου έλληνα συγγραφέα, να σκεφθείς ο ίδιος για τη ζωή σου, να ταυτιστείς και να αμφιβάλλεις. Άλλοι μπορεί να θεώρησαν την αλήθεια του και δική τους αλήθεια, ενώ κάποιοι άλλοι να συμφώνησαν εν μέρει. Το μόνο βέβαιο είναι ότι μετά το πέρας της παράστασης ο καθένας προβληματίστηκε γι’ αυτό που είναι τόσο απλό και ταυτόχρονα τόσο δύσκολο : τη ζωή.
